Honda sprzedała ponad 240 000 motocykli wyposażonych w DCT w całej Europie od czasu, gdy system ten po raz pierwszy pojawił się jako opcja w modelu VFR1200F w 2010 roku. Od momentu debiutu modelu CMX1100 Rebel, 57% klientów wybrało wersję z przkładnią DCT.
W przypadku zmian na rok modelowy 2025, inżynierów Hondy pracujących przy DCT czekały dwa zadania. Po pierwsze, należało uzyskać płynniejsze ruszanie z miejsca i precyzyjniejszą kontrolę przy niskich prędkościach (poniżej 10 km/h), na przykład podczas zawracania i podobnych manewrów. Wymaga to zapewnienia „natychmiast dostępnej, ale delikatnej” siły napędowej przy małych otwarciach przepustnicy.
Zaktualizowane parametry elektroniczne przewyższają możliwości operacyjne poprzedniej generacji DCT. Nowy układ szacuje ciśnienie oleju w komorze tłoka sprzęgła przekładni i całkowicie zmienia sposób wykorzystania dodatniego sprzężenia zwrotnego, zamiast polegać tylko na czujniku ciśnienia oleju przed tłokiem sprzęgła. Wynikiem tego są lepsze, delikatniejsze reakcje sprzęgła. Ma na to wpływ zarówno sposób, w jaki elektroniczna przepustnica (TBW) otwiera się teraz z pozycji zamkniętej, ale także specjalnie opracowana charakterystyka pracy DCT przy bardzo niskich prędkościach.
DTC nadzoruje przewidywalną i płynną zmianę biegów, bardzo szybko stając się w użyciu drugą naturą kierowcy. Przekładnia korzysta z dwóch sprzęgieł: z jednego do rozruchu i do zasprzęglania biegów 1, 3 i 5, z drugiego do biegów 2, 4 i 6, z wałkiem głównym połączonym z jednym ze sprzęgieł, umieszczonym wewnątrz wałka głównego drugiego sprzęgła, co zapewnia bardzo zwartą budowę przekładni.
Oba sprzęgła są niezależnie sterowane przez własne obwody elektrohydrauliczne. Gdy nastąpi zmiana biegów, system wstępnie wybierze następne docelowe przełożenie, używając sprzęgła, które nie jest obecnie załączone. Pierwsze sprzęgło jest następnie elektronicznie rozłączane, a jednocześnie włącza się drugie sprzęgło.
Rezultatem jest powtarzalna, szybka i bezproblemowa zmiana biegów. Ponadto, gdy sprzęgła zmieniają przenoszenie napędu z jednego biegu na drugi, z minimalną przerwą w przekazywaniu momentu obrotowego z silnika na tylne koło, każdej zmianie biegów towarzyszy tylko minimalne szarpnięcie i zakołysanie motocykla, co sprawia, że odczucie towarzyszące zmianie jest bezpośrednie, ale sama zmiana jest bardzo wygładzona. Dodatkowe korzyści, to większa trwałość (ponieważ nie można uszkodzić przekładni źle zmieniając biegi), wyeliminowanie możliwości „zduszenia” silnika, obniżenie stresu w czasie jazdy miejskiej i zmniejszenie zmęczenia kierowcy, co pozwala skupić uwagę na wszystkich innych aspektach jazdy, punktach przyspieszania i hamowania.
System DCT oferuje dwa różne style jazdy – zmiany biegów dokonywane są albo w trybie automatycznym, według przestrzennej mapy wyboru biegu, z wykorzystaniem monitorowanych non-stop parametrów jazdy, takich jak prędkość motocykla, obroty silnika i kąt otwarcia przepustnicy, albo w trybie ręcznym, przez kierowcę, za pomocą łopatek umieszczonych po lewej stronie kierownicy.
Dzięki elektronicznemu sterowaniu przepustnicą (TBW), mapy zmian biegów DCT są skorelowane z trzema dostępnymi trybami jazdy.
W trybie jazdy STANDARD mapa zmiany biegów DCT oferuje równowagę pomiędzy jazdą na wysokich biegach, ze stosunkowo niską prędkością a jazdą na niskich biegach, z pełnym otwarciem przepustnicy, dbając, by taka jazda była odpowiednio ekscytująca.
W trybie RAIN szybciej wybierane są wyższe biegi, aby zapewnić maksymalną płynność jazdy.
Tryb SPORT zapewnia wyższe obroty na niższych biegach, zmieniając biegi również w dół, przy wyższych obrotach, w celu uzyskania lepszego efektu hamowania silnikiem.
Tryb USER umożliwia kierowcy wybranie dowolnego z trzech schematów zmiany biegów DCT, z preferowanymi kombinacjami innych parametrów.